Jak wysoka może być najwyższa winda na świecie? Gdzie nią dojedziemy? Odpowiedź na te pytania znajduje się w Chinach. Mieszkańcy prowincji Hunan w północno – zachodnich Chinach mogą poszczycić się najwyższą windą osobową na świecie!
Winda Bailong Elevator (czyli „Winda Stu Smoków”) to wyjątkowy obiekt nie tylko przez swoją wysokość. To obiekt zewnętrzny, który ma dokładnie 171,4 metra wysokości i został zbudowany na zboczu kwarcytowego klifu. Z tego względu podróż dźwigiem daje możliwość obserwacji ogromnych monolitów i formacji krasowych z których jedna znajdująca się w okolicy została poetycko nazwana „Spotkaniem żołnierzy”.
Wszystko to znajduje się w Parku Narodowym Zhangjiajie National Forest Park. Ten imponujący dźwig ustanowił rekord Guinnessa jako najwyższa zewnętrzna winda na świecie. Rekordzistka ma trzy kabiny, w których można dojechać na szczyt klifu w półtorej minuty (1 minuta i 32 sekundy). Jej budowa ruszyła w październiku 1999, a winda została otwarta dla zwiedzających w maju 2002.
Każda z trzech dwupiętrowych kabin ma udźwig 4900 kilogramów, co oznacza że za jednym razem może zabrać na swoim pokładzie około 50 pasażerów. Na samym końcu podróży, na szczycie klifu znajduje się punkt widokowy na prowincję Hunan. Sama winda wykonana jest ze szkła. Dźwig ma również wbudowane czujniki sejsmiczne, które w razie zagrożenia pomagają windzie w jak najszybszej ewakuacji turystów na niższy poziom.
Dla porównania najwyższa winda Europy, znajdująca się w Hammetschwand w Szwajcarii, mierzy zaledwie 153 metry. Dojedziemy nią na punkt widokowy znajdujący się na jednej z alpejskich gór.
W uroczystości zatwierdzenia rekordu windy Bailong wziął udział Rowan Simons, prezes chińskiego oddziału Guinness World Records®, który po wręczeniu certyfikatu oznajmił, że „winda jest niezwykła nie tylko pod względem długości, ale znacznie usprawnia też transport turystów i pomaga w zachowaniu dobrego stanu środowiska naturalnego i równowagi ekologicznej”. Mimo to sam fakt budowy windy wiele lat wcześniej wzbudził kontrowersje, ponieważ w 2002 roku teren na którym miała powstać został uznany za obiekt światowego dziedzictwa UNESCO. W trakcie budowy prace zostały wstrzymane na okres 10 miesięcy w latach 2002 – 2003 ze względów bezpieczeństwa.
